15-1,
en er was nog precies een plekje voor ons in Tavira, we waren nummer 3 in de wachtrij buiten maar er hadden ook 3 campers aangegeven te gaan vertrekken.
Tavira is een heerlijke stad met een mooie oude kern, leuke winkeltjes, een geweldige markthal, vele restaurantjes en is omgeven door velden vol met waterbassins voor de zoutwinning.

Vanuit de haven nemen we de veerboot naar Ile de Tavira een eiland voor de kust, waar je heerlijk kunt wandelen en dwalen over eindeloze stranden. In deze tijd van het jaar heel rustig, maar in het hoogseizoen zal het er vast anders uitzien.

Na 4 dagen Tavira schuiven we op naar Faro, het is prachtig weer maar er waait een frisse wind. Onderweg vullen we de gasflessen en ondanks de drukte overal vinden we ook daar weer een plekje. Maar ook hier staat het aan het einde van de dag weer vol!

Op de fiets naar Faro, een grote en drukke stad met ook hier een prachtige oud gedeelte met stadspoorten en binnen de nog bestaande stadsmuren, staat de kathedraal. De stad zelf valt wat tegen, wel wat leuke winkelstraatjes maar de rest ziet er wat armoedig en vervallen uit.

Daarentegen is het aan de rand van de stad gelegen natuurgebied de Ria Formosa waanzinnig mooi. Ook hier zijn er van die houten wandel/fiets vlonders gemaakt evenwijdig aan de kust. Dit is gedaan om het gebied toegankelijk te houden maar tegelijk ook te beschermen. Halverwege zetten we de fietsen neer en wandelen over een zijpad naar het prachtige strand.
Het gebied is een paradijs voor vele vogels soorten. We zien zilverreigers, lepelaars en flamingo’s, maar ook vele andere vogels waarvan we de namen niet kennen!
Terug bij de camper in het zonnetje en schuift plots de buurman zijn stoel bij. 
Hij komt kennismaken is 3 maanden op pad, is bedrijfsarts bij de jeugdgevangenissen en doet zijn telefonisch werk vanuit de camper! Ik wist dat er na corona veel vanuit huis gewerkt kon worden maar een bedrijfsarts!!! 

De dag voor vertrek gaan we uit eten in het kleine restaurantje naast de CP. Gelukkig had ik gereserveerd, we waren de eerste maar na een half uurtje zit het helemaal vol en niet voor niets. Zo lekker heb ik octopus nog niet gegeten, echt geweldig, maar ook het gerecht van Marjo was top.

23-1, 
we vertrekken naar de uitgezochte plek vlak bij de kust in Olhos de Agua Onderweg leest Marjo de laatste review van deze plek, die is van een uurtje geleden. Daarin staat dat de plek die ochtend door de GNR is ontruimd met voor iedereen een boete van 150 euro!!
Die doen we dus maar niet, dan maar eerst boodschappen doen. 
We parkeren bij de Aldi in Boliqueime en steken de weg over naar de Nederlandse winkel waar we het niet kunnen laten om erwtensoep en rookworst te kopen! 
Terug bij de camper zien we de camper van Sieb en Marleen staan. Zij gaan naar Rancho Belchior in Algoz, stond ook op ons lijstje dus rijden wij ook die kant op. Het is een prima kleine en gezellige plek midden tussen de sinaasappel, citroen en mandarijn plantages waar het heerlijk wandelen en fietsen is.

De afgelopen en ook de komende dagen is het strak blauw maar zijn de nachten koud. In de ochtend ligt de vorst op de camper en de planten, en blijft de kachel ’s nachts aan! Maar halverwege de ochtend kan de camperdeur open en de stoelen naar buiten.

Tussendoor fietsen we naar Guia, de stad van de Piri-Pirikip, maar verder dan het “Algarve shopping centre” komen we niet. Een enorm winkelcentrum met talloze winkels en restaurants, waar we ook de datakaart kunnen vernieuwen zodat we weer volop internet hebben.

30-1,
weer zeggen we iedereen gedag en vertrekken naar Silves. Omdat het slechts 25 km verderop is zijn we bijtijds en vinden ook hier makkelijk een plek. In Silves wemelt het van de ooievaars, op bijna elk hoog punt staat wel luid klepperend een ooievaar of is een nest gemaakt en soms wel meerdere op 1 locatie.
Op de dag komen er berichten binnen dat Greta en Pieter weer terug in Portugal zijn en andere kennissen na ons vertrek zijn aangekomen in Algoz!
Uiteindelijk zijn we in 2 weken tijd 4 camperplekken en 100 km verder en hebben we veel nieuwe mensen ontmoet en komen we heel regelmatig ons bekende campers en hun bewoners tegen.
De Algarve is zo groot nog niet!

Liefs Arnold en Marjo